طبع: سرد و خشک
دمکرده ی برگ آن برای سر درد های مزمن مفید است. برای تسکین درد های شکستگی استخوان و رگ به رگ شدن؛ عدس، گل ارمنی و اقاقیا را آرد نموده و در آب جوش خمیر کرده و به محل درد ضماد کنید. گل اقاقیا آرام بخش است. برای درمان بیماری سیاتیک، گل شقایق و اقاقیا و بابونه و شقاقل از هرکدام ۵ گرم مخلوط کرده در ۵۰۰ سی سی آب به مدت ۲۰ دقیقه جوشانده و روزانه سه بار و هربار۲ استکان به مدت ۱۰ روز میل شود.
مسواک زدن با گرد پوست اقاقیا برای استحکام لثه و پاک نمودن دندان مفید است. برای بزرگی تیروئید، گرم کندر، ۵۰ گرم تخم کرفس، افتیمون ۲۵ گرم و تخم گشنیز ۵ گرم همه را نرم کوبیده، هر هشت ساعت یک قاشق چای خوری با کمی عسل میل شود. برای جلوگیری از خونریزی جراحات تازه، عصاره ی برگ و میوه اقاقیا را به صورت ضماد بگذارید. مصرف مداوم آن باعث تقویت نیروی جنسی و درمان زود انزالی میگردد.
اگردمکرده ی آن را قبل از ناهار و شام بنوشید آرام کننده، مقوی و قابض است. برای درمان فلج ناقص، ضماد و ماساژ با روغن آن روی اعصاب عضو موجب بهبودی می گردد. برای درمان امراض قلب، اختلالات قلبی و عروقی، پس از ماساژ دادن با روغن اقاقیا، آن را روی سینه ضماد کنید. برای رفع کم خونی از دمکرده ی گل اقاقیا استفاده کنید. برای درمان خارش پوست، گل مامیثا و اقاقیا را کوبیده با عرق کاسنی مخلوط کرده و روی محل عارضه ضماد کنید.
نکات
۱. به خاطر داشته باشید مصرف زیاد اقاقیا ایجاد مصمومیت می کند که با استفراغ و اسهال همراه است.
۲. برای افراد سرد مزاج مضر است.
