طبع:سرد و تر
دم کرده ی ان ادرار آور،خلط آور و برطرف کننده ی عفونت رحم می باشد.
مصرف آن آن به صورت غرغره در رفع تحریکات مخاط دهان و درد گلو اثر زیادی دارد.
مرهم سینه است و در درمان التهاب های تنفسی، برنشیت، عفونت ریه، آنفولانزا و استفراغ نیز استفاده می شود.
برطرف کننده ی گرفتگی صدا، ضد درد و ضد التهاب است.
می توان از مخلوط گل پنیرک و گل ختمی جهت تهیه موسیلاژ برای دفع بیماری سرماخوردگی، درمان سرفه و به عنوان خلط آور، ضد عفونیت،ناراحتی های گلو و دهان استفاده کرد.
سائیده ی برگ آن برای شکستگی استخوان مفید است.
برای رفع سوزش مجرای ادرار، درمان سردردهایی یک طفه شدید، دلپیچه، التهاب لوزه ها و آنژین اثر مفیدی دارد.
برای درمان یبوست و کسانی که دچار معده و روده تنبل هستند، توصیه می شود.
تخم آنجهت سرفه ی گرم و خشک و قرحه کلیه مثانه و گرفتگی صدا کاربرد دارد.
برگ و ریشه پنیرک اگر به شکل ضماد در آید و روی دمل و با کورک قرار گیرد، باعث می شود تا بسیار سریع باز کند.
ترکیب لعاب آن با روغن زیتون برای سوختگی و عقرب گزیدگی مفید است.
مالیدن لعاب آن روی پست، اثر نرم کننده دارد و آرامش و نرمی خاصی به افرادی که دارای پوست حساس و لطیف هستند می بخشد.
برای درمان افسردگی یا مالیخوالیا، نوشیدن دمکرده ی آن با ر وغن بادام شیرین قبل از غذا مفید است.
تخم آن مسهل قوی اخلاط غلیظه و مفتح سده و جهت عرق النسا و آب آن با شکر جهت دفع اخلاط محترقه مفید است.
برای درمان برونشیت،به جای آب،هروز از لعاب دمکرده ی آن را بنوشید.
نوشیدن روزی سه بار و هر مرتبه سک الی دو فنجان دم کرده ی تخم آن و به صورت تدریجی و قبل از غذا برای کمک به درمان زخم روده مفید است.
نوشیدن یک الی دو لیوان از دمکرده ی ان یک ساعت قبل از صبحانه برای درمان خون ادراری مفید می باشد.
نکات:
از جوشاندن این گیاه باید پرهیز کرد زیرا موجب از بین رفتن مواد لعاب دار ان شده و ترکیبات آن تغییر پیدا می کند.
